Sheriff'in stadını ve idman sahalarını görünce kendi ülkesinin, şehrinin gerçeklerinden kopuk başka bir dünyaya geldiğimi hissettim. Çölün ortasındaki vaha gibi. Sahibi Rus, ortaklarından biri İlia Kazmalı adındaki Gagavuz Türkü olan 200 milyon dolarlık Sheriff Şirketi'nin futbola yaptığı yatırımın meyvesi Sheriff... Tesisler harika, stat şirin ve mükemmel... Organizasyon, müzik, ponpon kızlar ve seyircinin tezahürat ambiansı fazlasıyla Avrupai. Bunları maç yorumumda niçin yazdım. Sheriff ülkesinin yaşadığı ekonomik gerçeklerin çok ötesinde bir takım. Arada sanki bir uçurum var. Özetle Moldova'yı baz alıp Şeriff'i doğru analiz etmem mümkün değil. Beşiktaş kalitesinde olmasa da çok koşan ve ciddiye alınması gereken bir rakip olduğunu ilk maçta göstermişlerdi. Sürpriz yapacak kapasitelerinin olduğunu dün maç başladığın da hissettirdiler. Ancak İskoç hakem Robertson Brines'in İbrahim Üzülmez'e çift dalarak topa vuran Mamah'a direkt kırmızı kartı göstermesi oyunu Beşiktaş'ın lehine çevirdi.

Üzerinde durulmalı
İlk yarı tempolu ve bol pozisyonlu geçmesine rağmen Beşiktaşlı oyuncuların anlamsız pas ve kademe hataları en çok dikkatimizi çeken konu oldu. Heyecan mı, lakaytlık mı bilinmez ama Ertuğrul Sağlam'ın mutlaka bu konunun üzerinde durması gerek. Koray arı gibi çalıştı ama Cisse ve Tello, topu ve oyunu yönlendirmekten çok uzaktı. Bu anlarda bir lider ihtiyacını fazlasıyla hissettim. Bu orta sahaya ya bir lider, ya da bu oyuncuların daha fazla sorumluluk alması gerek. Koray, Delgado, Bobo üçlemesiyle gelen gol ev sahibi ekibin yorulma belirtileri göstermesi ve risk almaya başlamasıyla geldi. Bu golden sonra maç bitti. Bobo'nun 2. golü ise noktayı koydu. Koray'ın golü ise krema gibi oldu. Sağlam cesur futbola dayandırdığı felsefesinin ilk ödülünü iki maçı da kazanarak ve UEFA'yı garantileyerek aldı. Yolun açık ve 'sağlam' olsun Beşiktaş.